Targetowanie behawioralne (TB) – metoda targetowania, w której najważniejszymi elementami determinującymi grupę odbiorców są ich zachowania, aktywności oraz zwyczaje.
W targetowaniu behawioralnym stosuje się różne techniki, które pozwalają na identyfikację i analizę zachowań użytkowników. Jedną z nich jest śledzenie cookies, które pozwala na gromadzenie informacji o odwiedzanych stronach, zakupach czy zainteresowaniach. Inną techniką jest fingerprinting, która polega na zbieraniu unikalnych cech przeglądarki i urządzenia użytkownika, takich jak rozdzielczość ekranu, wersja przeglądarki czy zainstalowane wtyczki. Dzięki tym danym możliwe jest tworzenie profilu behawioralnego, który może być wykorzystany do kierowania spersonalizowanych reklam.
Targetowanie behawioralne przynosi korzyści zarówno dla reklamodawców, jak i odbiorców reklam. Dla reklamodawców oznacza to zwiększenie skuteczności kampanii reklamowych, ponieważ spersonalizowane reklamy mają większe szanse na zainteresowanie odbiorcy. Z kolei dla odbiorców reklam TB może oznaczać większe dopasowanie ofert do ich potrzeb i zainteresowań.
Jednakże metoda ta budzi również kontrowersje związane z prywatnością użytkowników. Gromadzenie danych o zachowaniach, aktywnościach i zwyczajach może być postrzegane jako naruszenie prywatności, szczególnie gdy użytkownicy nie są świadomi tego, że są obserwowani. W związku z tym w ostatnich latach wprowadzono różne regulacje prawne, takie jak RODO (Ogólne Rozporządzenie o Ochronie Danych) w Unii Europejskiej, które mają na celu zwiększenie ochrony prywatności użytkowników i wprowadzenie ograniczeń w zakresie gromadzenia i wykorzystywania danych.